Safari - South Luangwa National Park

We vertrokken bij Kiboko, een bedrijf met een Nederlandse eigenaar die een hotel in Lilongwe heeft en Safari’s verzorgd. De tassen werden op het dak van de jeep gebonden en dan maar hopen dat het er niet af zou gaan vliegen. Ik was met vier andere meiden uit het Doingoood huis en een Amerikaanse. Niet de allerslimste Amerikaanse. Het is algemeen bekend dat je een visum bij de grens van Zambia moet halen en een visum als je weer terug Malawi in komt. Dit visum kan alleen gekocht worden met US Dollars. Maar zij had niet genoeg dollars meegenomen en ze komt nog wel uit het land van de Dollars… Je gaat ook niet zomaar geld uitlenen aan een wildvreemde, maar je laat haar ook niet aan de grens staan. Onderweg probeerde ze overal te pinnen, maar dat lukte niet want ze had alleen haar creditcard mee. Lekker voorbereid… Ik denk dat we meer dan een uur vertraging hebben opgelopen door haar.

Dan moet je Malawi uit en Zambia in. Vlak voor de grens haalden we een stempel voor het verlaten van Malawi. Daarnaast moesten we bij elk mannetje hetzelfde formulier invullen. Dat is best een belangrijk formulier, maar ik had net zo goed een andere naam in kunnen vullen want er werd niet eens naar gekeken. Achter die hokjes lagen stapels mappen en papieren door elkaar. Toen we klaar waren in Malawi stapten we onder een slagboompje door en waren we in Zambia. Niemand die ons controleerde of ondervroeg. We betaalde $50, kregen weer een stempel en konden zonder slag of stoot Zambia inrijden.

Voor de rest verliep de reis voorspoedig, totdat we een klapband kregen, terwijl we 70 km/u reden. Een klapband kunnen we het niet echt meer noemen, want de hele band lag open en van zijn as af. Dit had nog eens heel slecht kunnen aflopen. We stonden in de middle of nowhere met 42 graden een band te verwisselen; die arme man. Hij pakte een krik om de auto omhoog te krijgen, maar toen waren we niet alleen de band kwijt maar ook bijna de chauffeur. Het was zo warm dat de krik in het asfalt smolt en de auto bijna op zijn hoofd terecht kwam. Er stonden een paar Zambianen langs de weg, helaas vonden ze het leuker om te lachen dan te helpen. Het is ook grappig, als 6 blanke meiden hopeloos langs de kant van de weg …...

Eenmaal aangekomen in het park, werden we welkom geheten en werden we naar onze tenten geleid. Er werd verteld dat het heel goed mogelijk is dat er ’s nachts zomaar een olifant of een nijlpaard naast je tent staat. Ik hoopte er zo op dat dat zou gebeuren. Na de rondleiding over de Lodge, namen we gelijk een duik in het zwembad, met uitzicht over de opgedroogde rivier waar olifanten en nijlpaarden in liepen. Elke avond werd er voor ons gekookt en eindigden we aan de bar met een lekkere koude Mojito, kijkend naar de mooie en heldere sterrenhemel.

En toen kwam het spannende gedeelte, slapen… Ik had mezelf ingesteld dat ik om elk geluidje wakker wilde worden, want ik moest en zou die olifant naast mijn tent zien. De zijkanten van de tenten zijn van gaas, je zou dus alles kunnen zien wat er naast je tent loopt. Helaas heb ik geen olifanten gezien, maar wel gehoord! Net zoals nijlpaarden en apen. En die nijlpaarden maken toch een raar geluid. Het klinkt een beetje als een lachende oude man.

De bewaker maakten ons om 5 uur wakkeren zei de avond daarvoor, dat als hij goedemorgen zegt, wij slaaplekker moeten zeggen. Vond hij echt supergrappig….. Ik was ’s nachts best vaak wakker, het is ook zonde om te slapen. Ik zag de bewakers constant rondlopen toen ik wakker was. Dat gaf wel een veilig gevoel. Alhoewel zij ook weinig kunnen betekenen als er echt een leeuw op het tentenkamp afkomt. Maar ze zijn wel op zoek naar dieren die een gevaar kunnen vormen. Ik vroeg of zij weleens bang zijn ’s nachts. Hun antwoord daarop was; dat wanneer zij bang zouden zijn, ze ons niet kunnen beschermen.

Om half 6 ontbeten we en om 6 uur vertrokken we op Gamedrive. Best spannend, want als het dier wil, kan het zo de jeep in springen. In de ochtenddrive heb ik giraffen, impala’s, olifanten, nijlpaarden, krokodillen, zebra’s, timon en pumba, leeuwen en karkassen gezien.

Het vetste vond ik de leeuwen. Hier had ik zo op gehoopt!! We stonden op een gegeven moment in een groep van 8 leeuwen, waarvan twee mannetjes. We kwamen zo dichtbij, dat als ik mijn arm had uitgestrekt uit de auto ik hem had kunnen aaien. De leeuwen liepen echt een meter van de jeep vandaan. Heel VET! Van tevoren had ik al over dit moment nagedacht en had ik er best een zenuwachtig gevoel bij, maar het nadenken was enger dan het beleven. Zo gaaf was dit!!

Onze chauffeur en gids vertelden heel veel en vooral op een leuke en interessante manier. Ze zijn er echt in getraind de dieren te spotten. Ze zien de dieren van een paar honderd meter afstand. Zelfs toen die giraf (voor ons) toch echt nog op een boomleek.

In de middag en avond gingen we nog een keer op Gamedrive. De Gamedrive duurde ongeveer 4 uur. Rond een uurtje of 6 namen we even een pauze en konden we genieten van de mooie zonsondergang. Op het moment dat de zon helemaal onder was, vertrokken we weer richting onze Lodge. Op dat moment werd ik wel een beetje wagenziek. Tegen het einde van de laatste avonddrive, begon het ineens te onweren en tebliksemen. Omdat we midden op de savanne stonden, konden we 360 graden om ons heen draaien en die bliksem bewonderen. Vlak na die bliksem kwam de eerste tropische regenbui van het regenseizoen. Hier had ik na 2 maanden wel een beetje naar verlangd. Naast het bewonderen van de bliksem, waren de sterren ook super goed te zien, zelfs de melkweg.

Op de terugweg naar Malawi stopten we bij een textielfabriek in Zambia. Ze hadden een mooi en oud atelier en maakten hun kunstwerken op textiel van water en meel. Uiteraard kon ik het niet laten om iets moois te kopen.

Ik vond het een heel bijzondere ervaring!